جوشکاری کربن دی اکسید یکی از روش های رایج برای جوشکاری ورقه های فلزی نازک است که از گاز کربن دی اکسید برای محافظت فلز و قوس الکتریکی استفاده می شود. در این روش دستگاه جوش جریان مناسب برای ذوب کردن فلز در محل اتصال را ایجاد می کند. برای آموزش جوشکاری CO2 روی لینک زیر کلیک کنید.
این روش جوشکاری ذوبی در کنار مزایای خود معایبی دارد که استفاده از آن بدون رعایت نکات ایمنی عوارض جانبی متعددی برای جوشکار به همراه دارد. آسیب های پوستی، مشکلات بینایی، احتمال عقیم شدن و بیماری های تنفسی از مهم ترین معایب جوشکاری CO2 است. در ادامه به جوشکاری کربن دی اکسید و معایب آن بیشتر می پردازیم.
جوشکاری با استفاده از گاز کربن دیاکسید یکی از روش های رایج در صنعت جوشکاری است که تفاوت آن با جوش آرگون در گاز مصرفی است. همچنین ضخامت فلز جوشکاری شده تاثیر زیادی در انتخاب روش جوش آرگون یا کربن دی اکسید دارد. در این روش دستگاه جوش با ایجاد گرما توسط قوس الکتریکی DC فلز را در محل اتصال ذوب می کند.
جوشکاری کربن دی اکسید برای فلزاتی با ضخامت بین ۰.۸ میلی متر تا ۲۵ میلی متر مناسب است و برای ضخامت های بیشتر باید از روش های دیگری استفاده کنید.
نقش گاز کربن دی اکسید در این نوع جوشکاری محافظت از فلز و قوس الکتریکی است که همزمان با جوشکاری در محل مورد نظر پخش می شود.
دستگاه های جوش مخصوص جوش کربن دی اکسید دارای آمپر های مختلف با قابلیت خنک سازی دستگاه هستند که به نسبت سایر دستگاه ها قیمت بالایی دارند.
با این وجود جوش کربن یکی از رایج ترین روش های مورد استفاده از صنعت است که به دلیل ارزان بودن گاز کربن دی اکسید و محافظت عالی از فلز است. هزینه تهیه گاز کربن دی اکسید حدود ۱۰ برابر ارزان تر از گاز آرگون است که موجب استفاده از آن در صنایع متالورژی وابسته به فولاد می شود.
جوشکاری کربن دی اکسید در صنایعی با ورق های فولادی نازک مانند خودروسازی از اهمیت بالایی برخوردار است. به طوری شرکت های مانند ایران خودرو و سایپا امروزه از این روش برای ساخت اتاق خودرو استفاده می کنند.
سیم جوش یا الکترود در دستگاه جوشکاری کربن دی اکسید با استفاده از جریان الکتریکی مناسب قوس حرارتی در محل اتصال فلز ایجاد می کند که موجب ذوب شدن فلز می شود. در این شرایط محل جوش و قوس الکتریکی نباید تحت تاثیر اکسیژن و نیتروژن اتمسفر قرار گیرد که کاربرد گاز کربن دی اکسید را مطرح می کند.
جوشکاری کربن دی اکسید یا co2 از کاربرد بالایی در صنعت برخوردار است که مزایای متعددی دارد. اما هر روش در کنار مزایای خود معایبی هم دارد که جوش کربن نیز از این قاعده مستثنی نیست.
جوش کربن در محلهای حساس مانند بدنه خودرو استفاده می شود که اختلال در عملکرد جوشکاری مشکلات متعددی را به دنبال دارد. در ادامه برخی از معایب و عوارض استفاده از جوش کربن دی اکسید را بررسی میکنیم:
سوختن پوست یکی از مهم ترین معایب جوشکاری کربن دی اکسید است که در 3 سطح تقسیم بندی می شود. سوختگی درجه یک خطرناک نیست و با قرمزی و تورم بافتی همراه است. در درجه دوم لایه زیرین پوست نیز آسیب می بیند که مدت التیام تا 20 روز طول می کشد. اما در سوختگی درجه سوم خطر زیادی سلامت و زندگی فرد را تهدید می کند. جوشکار در صورت عدم استفاده از دستکش ممکن است به بیماری های پوستی زیادی مبتلا شود.
در صورت عدم استفاده از عینک محافظ هنگام جوشکاری احتمال آسیب به شبکیه چشم و مشکلات مربوط به آن افزایش می یابد.
در این زمینه بیماری های زیادی فرد را تهدید می کند که یکی از مهم ترین آن ها آب مروارید است. اشعه ماورا بنفش یکی از پرتو های مضر برای چشم است که در جریان برق زدگی چشم نقش دارد.
حتما بخوانید : نکات مهم و کاربردی در جوشکاری CO2
گاز های تولید شده هنگام جوش کربن در صورت تنفس وارد مجازی هوایی فرد می شوند که بیماری های زیادی در این زمینه ایجاد می کند. گاز کربن دی اکسید همراه با مواد دیگر مانند نیکل، کروم، کادمیوم و گاز آرگون در محیط جوشکاری شده پخش می شوند که به ریه های بیمار آسیب می زنند.
یکی از خطرناک ترین مشکلات جوشکاری کربن دی اکسید تماس با فلزات سمی است که احتمال عقیم شدن جوشکار را افزایش می دهند. گاز ها و فلزات سمی سیستم های مختلف فرد را تحت تاثیر قرار می دهند که احتمال مشکلات جنسی را زیاد می کنند.
گاز کربن دی اکسید در صنایع جوشکاری فولاد کربنی مورد استفاده قرار می گیرد که با توجه به مزایای استفاده از آن کاربرد بالایی دارد. این روش از نفوذ جوش بالایی برخوردار است که میزان چسبندگی ۲ قطعه جوشکاری شده را تا حد زیادی افزایش می دهد.
هزینه های استفاده از گاز کربن دی اکسید به مراتب از گاز آرگون ارزان تر است که در نهایت موجب صرفه جویی در مصرف هزینه می شود. اکسیداسیون یکی از مواردی است که در برخی موارد می توان آن را به عنوان مزیت در نظر گرفت. اما در برخی مواقع خاصیت فلز را در محل جوشکاری شده تغییر می دهد. گاز کربن دی اکسید در محل استفاده با سایر گاز های جو ترکیب می شود و هیچ مشکلی برای محیط زیست و فرد ایجاد نمی کند.
رخ دادن عیب های جوشکاری در این روش از احتمال پایینی برخوردار است که معمولا کیفیت بالایی از جوش در محل اتصال فلز مشاهده خواهید کرد.
گاز کربن دی اکسید در محیط های باز هیچ گونه خطری برای فرد ندارد که موجب افزایش سطح ایمنی کار میشود؛ اما گازهایی مانند آرگون تاثیرات منفی زیادی بر روی سلامت انسان می گذارند.
جوشکاری کربن دی اکسید در تمامی فلز های مغناطیسی و غیر مغناطیسی از عملکرد بالایی برخوردار است که یکی از مهم ترین دلایل استفاده از جوش کربن در صنایع مختلف است.
در حین جوشکاری با استفاده از گاز کربن دی اکسید حرفه حاصل از جوش در کم ترین سطح خود قرار دارد و احتمال سوختگی را کاهش می دهد.
در جوش کربن به دلیل تغذیه مداوم نیازی به تعویض الکترود ندارید که موجب افزایش بازدهی جوش میشود. در این روش مشاهده محل جوشکاری و قوس الکتریکی راحتتر است و آسیبی به چشم وارد نمیکند.
بالا بودن مقدار رسوب سیم جوش در محل اتصال فلز از مقدار بالایی برخوردار است که استحکام جوش را افزایش میدهد.
نتیجه گیری
جوشکاری کربن دی اکسید برای اتصال ورقههای نازک تا حداکثر ضخامت ۲۵ میلی متر کاربرد دارد که در صنایع مختلف از اهمیت بالایی برخوردار است.
در این روش با استفاده از سیم جوش و تغذیه مداوم نیاز به تعویض الکترود ندارید.
جوش کربن به علت ارزان بودن گاز کربن دی اکسید و محافظت بالای آن از فلز ارزش استفاده بالایی دارد.
جوش کربن در صورت عدم رعایت نکات ایمنی هنگام جوشکاری آسیب های متعددی به سلامت فرد میزند؛ به طوری که مشکلات ریوی و پوستی در صورت تماس با گازها و فلزات سمی رخ میدهد. آسیب دیدن شبکیه و مشکلاتی مانند آب مروارید در صورت عدم استفاده از عینک محافظ مورد انتظار است.